اعترافات خواندنی «وودی آلن»

 وودی آلن کارگردان آمریکایی می‌گوید ساختن فیلم‌های بزرگ کار او نیست، برای این‌که او مردی از طبقه متوسط و خیلی تنبل است که ترجیح می‌دهد به‌جای روبه‌رو شدن با چالش یک صحنه دشوار برای شام به خانه برود. در حالی‌که طرفداران آلن با این حرف او مخالف هستند و از فیلم‌های موفق چون «منهتن» و «آنی هال» یاد می‌کنند، او می‌گوید فاقد جدیت و کمال‌گرایی است که برای بزرگی لازم است.
 

آلن می‌گوید: «من تنبل و دور از کمال‌گرایی هستم. استیون اسپیلبرگ و مارتین اسکورسیزی تا نیمه‌شب روی جزئیات کار می‌کنند و زحمت می‌کشند، اما من ساعت شش که می‌شود می‌خواهم به خانه بروم و شام بخورم. فیلمسازی برای من همه وجودم نیست. »

او ادامه می‌دهد: «یک نقص دیگر این است که من هوش یا عمق ناشی از استعداد طبیعی را ندارم. بزرگی در من نیست. وقتی صحنه‌های فیلم‌های (آکی‌را) کوروساوا را می‌بینید، متوجه می‌شوید که سر صحنه یک مجنون است. صد اسب سر صحنه است و همه‌چیز باید کامل باشد. او دیوانه بود. من هیچ‌کدام از این ویژگی‌ها را ندارم. »

آلن 79 ساله در سال‌های اخیر به‌خاطر کیفیت فیلم‌هایش مورد انتقاد بوده است. تازه‌ترین فیلم او «مرد غیرمنطقی» (Irrational Man) با بازی واکین فینیکس و اما استون «خیلی خیلی بد» و «تقریباً غیرقابل‌دیدن» توصیف شده است. پیش از آن «ملیندا و ملیندا» (2004) و «رویای کاساندرا» (2007) هم با چنین واکنش‌هایی روبه‌رو شدند.

آلن در گفت‌وگو با NPR می‌گوید: «مشکل این است که من به طبقه متوسط تعلق دارم. اگر دیوانه این کار بودم، شاید بهتر بود. اگر سر صحنه فریاد می‌زدم و پافشاری می‌کردم، شاید بهتر بود، اما نمی‌دانم. می‌گویم، «همین قدر خوب است!» این ویژگی طبقه متوسط است که با قدرت تولید همخوانی ندارد. »

آلن می‌گوید احساس می‌کند فیلم «امتیاز نهایی» با بازی اسکارلت جوهانسن تا حد زیادی با تعریف او از بزرگ بودن یک اثر نزدیک بود و او تولید هر فیلم را با این امید که یک اثر کلاسیک خلق کند، شروع می‌کند. «شما همیشه می‌خواهید «همشهری کین» بسازید یا «دزد دوچرخه» بسازید، اما این اتفاق نمی‌افتد.»

با این حال، آلن بعد از اکران «مرد غیرمنطقی» گفت او فیلمسازی را یک راه «خوشایند» برای امرار معاش می‌داند. «همه ما باید در زندگی امرار معاش کنیم و برای رسیدن به این هدف کاری انجام بدهیم. با استانداردهای عمومی شغل‌ها، ساختن فیلم یک راه خیلی خوب است. شما با آدم‌های خیلی بااستعداد کار می‌کنید. من با زنان زیبا و مردان خوب کار می‌کنم. این  کار سخت و ملال‌آور نیست. من از کار کردن لذت می‌برم. »

او ادامه می‌دهد: «شاید حاصل کار من به‌خاطر این موضوع باشد. زندگی خیلی معقولی دارم. صبح‌ها بلند می‌شوم و کار می‌کنم. بچه‌هایم به مدرسه می‌روند، با تردمیل کار می‌کنم، کلارینت می‌زنم، با همسر قدم می‌زنم. هر روز برای قدم زدن یک جای مشخص می‌رویم. اگر دیوانه بودم شاید به نفعم بود. »

آلن در بخش دیگر گفت‌وگو، نداشتن حس کنجکاوی را دلیل این‌که هیچ‌وقت در فیلم‌هایش به موضوع مواد مخدر نپرداخته، بیان می‌کند. «موضوع مواد مخدر هیچ‌وقت برایم جالب نبوده است. خیلی موضوعات هستند که برایم جذابیت ندارند. به تکنولوژی علاقه ندارم. کامپیوتر ندارم. به سفر و موسیقی محبوب علاقه ندارم. »

او در پاسخ به این پرسش که در آستانه 80 سالگی دوست دارد دیگران او را چطور به یاد بیاورند، می‌گوید: «برایم مهم نیست. بچه‌هایم که حق امتیاز فیلم‌هایم را در اختیار دارند می‌توانند تمام فیلم‌هایم را بردارند و دور بریزند. شما و من می‌توانیم بالای قبر شکسپیر بایستیم و او را تحسین کنیم، اما این اصلا مهم نیست. شما منقرض می‌شوید.»

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: