چــــــه مــــــــعــــــــادلــــ ــــه ی نــــــــا بــــــــرابــــــــری ؛

من برای دیدنت چشم هایم را میبنــدم و تو برای ندیدنــم !

                                    یاد دارم در دبستان در کتاب درس اول،

                                             صحبت از نان بود و آب،

      آنچه در خردسالی نداشتیمو خوانده ایم همچنان در جستجویش مانده ایم...

                                                                         کشورم  

                                                                  آجرها را روی هم

                                                                       می سازد

                                                                         اما نه

                                                              برای سقف بیچاره ای

                                                                    دوست دارد

                                                        خاطره ی چهارده قرن پیش را

                                                                      آب بدهد

                                                             شاید ......... گُل کند!

                                                                  راست میگفت شاملو ،

                                                          دست های خالی را فقط می توان

                                                                         بر سر کوبید.....

                                                        متاسفانه بعضی ها هستند که :

                                                       بی غذا، دو ماه دوام می آورند ؛

                                                                بی آب، دو هفته ؛

                                                              بی هوا، چند دقیقه ؛

                                                                        و امــــا

                                                            بی "وجـــدان"، خـیلی .....

                                                                              گاهی به ما سر بزنید 

                                                                               خانه ما دیوار ندارد 

                                                                              خانه ما گرما ندارد.....

                                                                      نترسید گرسنگی ما واگیر ندارد

                                      خدایا جدی جدی هنوزم اون بالایی؟؟؟

حسرت ديدن كودكاني كه با خوشحالي با پدر ومادرشان براي خريد به بازار مي روند را چه كُند..

نم باران کافی ست ...

بغضهای مرطوب مرا باور کن،
این باران نیست که میبارد ،
صدای خسته ی قلب من است که از چشمان آسمان بیرون میریزد